"2500 lat temu Ezop opowiedział tę historię...
W
górskiej wiosce był pogodny, słoneczny ranek. Starzec z wnuczkiem
wybierali się na targowisko do dużego miasta w dolinie, by sprzedać
osła. Starannie przygotowali i wyszczotkowali zwierzę, po czym radośnie
wyruszyli stromą ścieżką. W pewnej chwili mijali grupkę ludzi
leniuchujących obok drogi.
Jeden z nich krzyknął: "Patrzcie na tych głupców! Idą i potykają się, a mogliby wygodnie jechać na grzbiecie osła!"
Gdy starzec to usłyszał, pomyślał, że ten człowiek ma rację. Wsiadł więc z wnukiem na osła i tak oto kontynuowali swą podróż.
Wkrótce mijali innych ludzi plotkujących na skraju drogi. "Patrzcie na tych leni na grzbiecie biednego osła!"
Starzec uznał, że mają rację, a ponieważ był cięższy od swojego wnuka postanowił dalej iść pieszo.
Wkrótce usłyszeli kolejne komentarze. "Spójrzcie na to bezczelne dziecko, jedzie na ośle, a starzec idzie pieszo!"
Starzec pomyślał, że mają rację, że to on powinien jechać na ośle, a chłopiec iść pieszo.
Gdy się zamienili, usłyszeli: "Co za bezduszny starzec, jedzie sobie wygodnie, a biedne dziecko musi gonić za nim."
Starca i chłopca ogarniało coraz większe zdumienie. Kiedy usłyszeli, że
"osioł będzie wyczerpany długa drogą na targowisko i nikt nie zechce go
kupić", przygnębieni usiedli przy drodze.
Gdy osioł chwilę odpoczął,
poszli dalej, ale zupełnie inaczej. Późnym popołudniem, ledwo łapiąc
oddech, dotarli na targowisko. Na ramionach dźwigali kij, do którego
przywiązali osła za nogi.
Ezop mówi: "Nie możesz zadowolić wszystkich. Spróbuj tego dokonać, a zatracisz Siebie".
- OSHO "Księga Mądrości" -
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz